Ο σπουδαίος τραγουδοποιός έδωσε μάχη με τον καρκίνο από το 2021 – Συγκίνηση στον καλλιτεχνικό και πολιτικό κόσμο
Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου 2025 ο Διονύσης Σαββόπουλος, μία από τις σημαντικότερες μορφές του ελληνικού τραγουδιού. Ο «Νιόνιος» νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες σε ιδιωτική κλινική, μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο. Τις δύο τελευταίες εβδομάδες παρέμενε σε κρίσιμη κατάσταση στη ΜΕΘ, έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του.
Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε κύμα θλίψης. Η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, αλλά και σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος, αποχαιρέτησαν τον δημιουργό με μηνύματα για τη μεγάλη του προσφορά. Η οικογένειά του, σε ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, γνωστοποίησε ότι οι λεπτομέρειες του αποχαιρετισμού θα ανακοινωθούν σύντομα, εκφράζοντας την αγάπη και την ευγνωμοσύνη της για τη στήριξη.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944, με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη, ο Σαββόπουλος εγκατέλειψε τις νομικές σπουδές του το 1963 για να αφοσιωθεί στη μουσική. Από τα πρώτα του βήματα καθιερώθηκε ως τραγουδοποιός με ξεχωριστή φωνή και ύφος, συνδυάζοντας σατιρικό πνεύμα, φιλοσοφική διάσταση και βαθιά αγάπη για την ελληνική γλώσσα και παράδοση.
Το «Φορτηγό» σημάδεψε το ντεμπούτο του, ενώ το «Περιβόλι του Τρελού» εδραίωσε την ιδιοτυπία του. Ακολούθησαν εμβληματικές δουλειές όπως ο «Μπάλλος» και το «Βρώμικο Ψωμί», με τραγούδια που παραμένουν διαχρονικά: «Μπάλλος», «Μαύρη Θάλασσα», «Ζεϊμπέκικο», «Η Δημοσθένους λέξις», «Άγγελος εξάγγελος». Οι ζωντανές του παραγωγές, σκηνοθετημένες συχνά από τον ίδιο, άφησαν εποχή, με κορυφαίες στιγμές τη συναυλία στο ΟΑΚΑ το 1983 και την εμφάνιση στο Καλλιμάρμαρο το 2017.
Στη μακρά του πορεία εξέδωσε 14 κύκλους τραγουδιών, έγραψε μουσική για θέατρο και κινηματογράφο – αποσπώντας βραβεύσεις –, παρουσίασε νέους καλλιτέχνες στη δισκογραφία και υπήρξε παραγωγός εκπομπών σε ραδιόφωνο και τηλεόραση. Η φωνή και τα κείμενά του δίδαξαν γενιές, με έργο που μελετάται και στα σχολεία, ενώ στίχοι του έχουν μεταφραστεί και διδάσκονται στο εξωτερικό.
Πολιτικά ενεργός, φυλακίστηκε δύο φορές κατά τη δικτατορία το 1967. Στα τελευταία του χρόνια μοιράστηκε απολογισμούς ζωής και τέχνης, ανάμεσά τους και την αυτοβιογραφία του («Γιατί τα χρόνια τρέχουν», 2024). Στην προσωπική του ζωή ήταν παντρεμένος με την Ασπασία Αραπίδου, με την οποία απέκτησε τους γιους Κορνήλιο και Ρωμανό, και απέκτησε δύο εγγονούς, τον Διονύση και τον Ανδρέα.
