Αλλάζει η στρατηγική είσπραξης των οφειλών – Ποιες οφειλές χαρακτηρίζονται ανεπίδεκτες είσπραξης και τι ρόλο αναλαμβάνουν οι ιδιώτες
Σε ριζική αναδιάρθρωση της στρατηγικής του για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών προχωρά ο e-ΕΦΚΑ, με δύο βασικούς άξονες: τη διαγραφή οφειλών ύψους 10,1 δισ. ευρώ και την εμπλοκή ιδιωτικών εταιρειών ως υποστηρικτικών συνεργατών στην αξιολόγηση και διαχείριση των χρεών. Η διοίκηση του Φορέα σχεδιάζει μέσα στους επόμενους δύο μήνες τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού, προκειμένου να αναθέσει ρόλο στους ιδιώτες ως ενδιάμεσους στην εισπρακτική διαδικασία.
Οι ιδιωτικές εταιρείες δεν θα αναλάβουν οι ίδιες την είσπραξη των ποσών, που θα συνεχίσει να είναι αρμοδιότητα του ΚΕΑΟ, αλλά θα παρέχουν κρίσιμες υπηρεσίες όπως η εκκαθάριση των χαρτοφυλακίων, η αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης των οφειλετών, η ενημέρωσή τους για τις οφειλές τους και η υποβολή προτάσεων για εξατομικευμένες ρυθμίσεις. Ο στόχος είναι να αυξηθεί η εισπραξιμότητα μέσα από πιο αποτελεσματικές και στοχευμένες πρακτικές.
Την ίδια στιγμή, σε προχωρημένο στάδιο βρίσκεται και η διαδικασία για την απομάκρυνση από τα λογιστικά βιβλία χρεών που ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ, καθώς θεωρούνται ανεπίδεκτα είσπραξης. Πρόκειται κυρίως για οφειλές από πτωχευμένες επιχειρήσεις, εργοδότες που δεν έχουν καμία δραστηριότητα και ασφαλισμένους που έχουν αποβιώσει χωρίς διαδόχους. Το συγκεκριμένο ποσό αντιστοιχεί περίπου στο 20% του συνολικού χαρτοφυλακίου χρεών.
Το συνολικό χρέος προς τον e-ΕΦΚΑ ανέρχεται σε 49,7 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 32 δισ. αφορούν κύριες οφειλές και τα υπόλοιπα προσαυξήσεις. Ωστόσο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σχεδόν οι μισές από τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει έχουν ήδη καταρρεύσει, ενώ η αποτελεσματικότητα των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών παραμένει περιορισμένη.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το 88% των οφειλετών έχει χρέη κάτω των 30.000 ευρώ, ενώ το 24% του συνολικού ποσού οφείλεται από μόλις 2.819 μεγαλοοφειλέτες. Η διοίκηση του Φορέα επιδιώκει, με τις παρεμβάσεις αυτές, να ενισχύσει τη βιωσιμότητα και την ανταποδοτικότητα του ασφαλιστικού συστήματος, μέσα από πιο ευέλικτες αλλά και στοχευμένες κινήσεις.
